"Papierosy” to opowieść, która żywi się ogniem. Pieczołowicie skręcone ze sobą odcinki, migawki i strzępy pamięci układają się w osobistą historię, przefiltrowaną przez masową wyobraźnię, emigrację i dziejowe przełomy. Ta pisana przez kilkanaście lat - tylko w okresach, w których Autor rzucał palenie - książka, miewa styl opowieści wprost ze skraju wytrzymałości. Zawiera relacje z dziesiątek klęsk, ale i jedną wiarę - w wolność, która jest jak oddech. Im większą część paczki papierosów zajmują zniechęcające do palenia napisy i zdjęcia, tym częściej rzucam palenie. Nie chodzi o przekaz, że choroby serca, impotencja i bolesna śmierć, ale o estetykę: nie mogę znieść braku poszanowania dla projektu graficznego. Przecież takie kółko na Lucky Strike’ach to arcydzieło. Albo wielbłąd Cameli, tancerka na paczce Gitanes’ów, napis Marlboro.

O Autorze:
Maciej Piotr Prus - pisarz, dziennikarz, animator kultury. W latach 80. pracował jako redaktor wychodzącego poza cenzurą periodyku „Bez Dekretu” oraz paryskiego miesięcznika „Kontakt”, następnie w redakcjach „Playboya” i „Maxa”, a także jako redaktor naczelny „Przekroju”. Opublikował m.in. powieści „Wyznania właściciela klubu Piękny Pies” (2009), „Przyducha” (2017) oraz „Wyspa i inni ludzie” (2020). W roku 2020 otrzymał Nagrodę Krakowa Miasta Literatury UNESCO.