Po znakomitych, szeroko komentowanych tytułach: Pomarli, Skrawki dla Iriny (Czarne), czy Bimetal (PIW), Waldemar Bawołek powraca z nową książką zatytułowaną Litania. To kontynuacja jego literackiej ścieżki – prozy gęstej i osobistej. Litania to tekst misternie skonstruowany, a przy tym szlachetnie oszczędny, w którym sama fabuła schodzi na dalszy plan wobec języka – niepodrabialnego, precyzyjnego, bliskiego ludziom i rzeczom, ale pozbawionego moralizatorstwa. Forma książki wymyka się jednoznacznym klasyfikacjom – to być może powieść, zbiór opowiadań albo dziennik, a może wszystkie te formy jednocześnie. Autor snuje refleksje, wspomina, kreśli minieseje, scenki rodzajowe, literackie pastisze i alegorie, osadzając to wszystko w rzeczywistości małomiasteczkowej, znanej z wcześniejszych utworów.