Firenze 1350

Sobota – wyparcie

Idea koncertu odzwierciedla problematykę etyczną, jaką podejmujemy w Wielką Sobotę. Po tragedii Wielkiego Piątku pustka i opuszczenie prowadzi nas do swego rodzaju wyparcia. W tym kontekście niezwykle trafnie wybrzmiewa program, który proponuje Anna Danilevskaia, zabierający nas w podróż do średniowiecznej Florencji. Jest to niezwykły repertuar reprezentujący wysoko rozwiniętą kulturę muzycznej z bardzo silnym poczuciem tożsamości. Jednak słuchając tej muzyki, musimy odłożyć na bok romantyczne narracje o Florencji.

W połowie XIV wieku miasto przeżywało bardzo trudne chwile: jeszcze w latach czterdziestych XIII wieku ważni bankierzy, tacy jak Bardi i Peruzzi, zbankrutowali, co wywołało głęboki kryzys gospodarczy. W 1348 r. wybuchła dziesiątkująca populację zaraza, która nie zdołała zniszczyć lokalnej kultury muzycznej. Idylliczne teksty jaskrawo kontrastowały z dramatyczną sytuacją miasta i jego mieszkańców, ale muzyka musiała mieć także nieść moc pocieszenia. W słynnym Dekameronie Giovanniego Boccaccia młodzież uciekająca przed zarazą zbiera się w ogrodzie na wzgórzach Florencji, spędzając czas na opowiadaniu historii i tworzeniu muzyki. W pewien sposób koncert Sollazzo Ensemble ma być metaforycznym muzycznym ogrodem, w którym można zapomnieć o świecie zewnętrznym.

Wykonawcy:
Sollazzo Ensemble
Anna Danilevskaia – fidel, dyrekcja artystyczna