„Włosy miewała ścięte do brody lub krócej, na pazia, puxie cut albo boba, co dawało jej swego rodzaju androgeniczny look, stąd bywały zaliczane w Niemczech w poczet chłopczyc. Jednocześnie tak głęboko sięgały do słoiczków z kosmetykami, jak do ich czasów robiły to tylko prostytutki i aktorki. Jasno pudrowały lub malowały twarz, usta pociągały szminką w kolorze głębokiej czerwieni, a oczy mocno obrysowywały kredką. Odłożyły na bok podkreślające figurę, obcisłe ubrania, jakie nosiło pokolenie ich matek. Gorsety zamieniły na wygodną bieliznę i nowoczesne biustonosze, które spłaszczały piersi, zamiast je uwidaczniać. Ich sukienki kończyły się tuż pod kolanem, były pozbawione ozdobników, pudełkowate, o prostym kroju, z linią pasa na wysokości bioder, luźno i swobodnie opływające ciało i często odsłaniające ramiona.” – tak Nową Kobietę, która pojawiła się w latach 20. ubiegłego wieku, opisuje niemiecka pisarka i dziennikarka Katja Kullmann w swojej książce „Die Singuläre Frau” (Pojedyncza kobieta, tłum. Agata Teperek).

Coraz więcej kobiet żyje dziś bez stałego związku decydując się na to dobrowolnie i świadomie. Od sufrażystki, która walczyła o prawo wyborcze, przez „nową kobietę” z Republiki Weimarskiej, po rzekomo samotną współczesną naukowczynię: kobieta bez partnera i bez dziecka zawsze była pionierką i bohaterką nowoczesności. Łączenie w pary jest nadal uważane za „normalny” sposób życia dorosłych, zwłaszcza osób heteroseksualnych. Jednak wiele kobiet najpóźniej w średnim wieku dochodzi do wniosku, że będzie im lepiej bez mężczyzny u boku. To one najczęściej składają pozew o rozwód lub po separacji wolą skoncentrować się na swoich przyjaciołach i pielęgnować swoje pasje. Katja Kullmann jest jedną z takich osób – a w swojej nowej, bardzo osobistej książce rzuca światło na rosnącą masę „pojedynczych kobiet”. Są wśród nich koleżanki z biura i osoby bezdomne, gwiazda muzyki pop Kylie Minogue, polityczka Claudia Roth i bokserka Regina Halmich. Kullmann pokazuje też, jak na przestrzeni ostatniego stulecia pozytywny wizerunek „pojedyncznej kobiety” funkcjonował w literaturze i kulturze.

Katja Kullmann, ur. 1970 roku, jest eseistką i dziennikarką. W 2002 roku opublikowała książkę zatytułowaną: Generation Ally. Warum es heute so kompliziert ist, eine Frau zu sein. (Generacja Ally. Dlaczego bycie kobietą dzisiaj jest tak skomplikowane), za którą rok później otrzymała nagrodę Deutscher Buchpreis. Ostatnio wydała szeroko komentowany esej na temat prekariatu Echtleben (Żyć prawdziwie) i Rasende Ruinen. Wie Detroit sich neu erfindet (Wściekłe ruiny. Jak Detroit odkrywa się na nowo) – raport społeczny z USA. Die Singuläre Frau (Pojedyncza kobieta) to jej piąta książka.