„Widziałem przyszłość” - 2021 Rokiem Lema! Festiwal Sacrum Profanum włącza się w obchody rocznicy setnych urodzin Stanisława Lema. Muzyka nieraz była przedmiotem opisu w prozie Lema, niejedną z tych futurystycznych wizji rozwoju muzyki, chciałbym usłyszeć. Zawsze była inna, eksperymentalna, nowoczesna. W Jego roku, wśród wydarzeń literackich, naukowych, filozoficznych, nie może też zabraknąć tych muzycznych! Na Sacrum Profanum przygotowaliśmy aż dwa programy z premierowymi kompozycjami. Interpretacji literackich utworów Lema podjęły się ich arcyciekawe polskie kompozytorki i kompozytorzy dwóch pokoleń.
Lem częstokrotnie bawił się własnym nazwiskiem, traktując je jako akronim powracający w kolejnych iteracjach. Tym razem i my włączamy się do tej zabawy i zapraszamy na LEM: Lapidarną Ekspresję Moderny. Powstały cztery kompozycje, napisane z myślą o zespole wokalnym proMODERN, pokazujące bardzo różnorodne style i podejścia do muzyki nowej twórczyń i twórców dwóch generacji. Z jednej strony Niny Fukuoki i Andrzeja Karałowa, a z drugiej Zofii Dowgiałło i Cezarego Duchnowskiego. Kompozytorki nie nawiązały wprost do Lema, raczej do stworzyły własne koncepcje i wizje, bardzo przystające do jego rozważań i prozy. Fukuoka poszukuje koncepcji wolności i rozlicza się z własnymi pandemicznymi refleksjami nad otoczeniem. Dowgiałło zainspirowała się sytuacją tworzenia, prezentowania i odbioru muzyki za pośrednictwem komputera. Wiąże się z nim także refleksja nad kondycją człowieka w świecie zdominowanym przez maszyny liczące. Karałow zainspirował się Solarisem, gdzie natkniemy się na wątek, w którym Andre Berton poszukuje zaginionego towarzysza i widzi między innymi fantasmagoryczne miasto. Kompozycja jest rodzajem impresji, wizją surrealistycznego snu, symbolizuje utratę dawnego życia. Berton najprawdopodobniej widzi odłamki wchłoniętej przez ocean psychiki człowieka, który zaginął na Solaris. Wizji towarzyszy światło dwóch słońc Solaris – czerwone i niebieskie – których fluktuacje i załamania są czynnikiem wpływającym na kształtowanie materiału muzycznego. Duchnowski natomiast wybrał Doskonałą próżnię, nawiązał do pięciu wybranych recenzji nieistniejących książek i apokryfów Lema, pochodzących z tego wydanego w 1971 roku zbioru.

Nina Fukuoka – fever dream made manifest (2021) 9’ (polska premiera)
Andrzej Karałow – out of the light of the two suns a phantasmagorical city appears (2021) 14’ (światowe prawykonanie)
Zofia Dowgiałło – Lubię (2021) 12’ (światowe prawykonanie)
Cezary Duchnowski – Z doskonałej próżni (2021) 12’ (światowe prawykonanie)

Wykonawcy:
proMODERN