Jeden z wiodących polskich festiwali muzyki współczesnej, punkt zbiórki dla klasyki i alternatywy, miejsce muzycznych przełamań i wyłamań — idzie w miasto.

Pokonując bariery czasowe festiwalu, rozchodzi się w różne czasy i miejsca — żeby się spotykać. W końcu kultura to sposób komunikacji. Zwłaszcza ta współczesna sporo mówi nam o nas samych, zwłaszcza ta muzyczna dotyka naszych emocji, intuicji, eksperymentuje z naszym poczuciem czasu. Muzyka gubi nas i odnajduje, a tym samym odkrywa przed nami inne wymiary naszej wrażliwości. W konfrontacji z innym mediami podsuwa tropy, tak by każdy mógł odnaleźć swoją ścieżkę.

Cykl Sacrum Profanum: Interakcje to preteksty do czterech spotkań. Jego pomysłodawcami są, działający z ramienia festiwalu, członkinie i członkowie Spółdzielni Muzycznej — zespołu muzyki współczesnej nagrodzonego w tym sezonie przez fundację Ernsta von Siemensa. Swobodnie podróżując po terenach klasyki XX wieku, odrywają się od swojej tradycyjnej edukacji muzycznej, żeby eksplorować muzykę elektroniczną, ambientową, konfrontować się z tekstem, obrazem i szukać własnych tożsamości w chaotycznym teraz. Zaproponowali czas z muzyką kobiet (Saunders / Zubel / Glojnarić / Bauckholt) i mężczyzn (Blecharz / Shlomowitz / Mykietyn / Cage). Zaplanowali rozmowy z przedstawicielami teatru / muzyki popularnej / literatury. Ćwiczą, jak to muzycy — ale zaraz potem wychodzą, słuchają i się rozglądają, czekając na interakcje.