Le Poème Harmonique STABAT MATER

Stabat Mater (1736) Giovanniego Battisty Pergolesiego przeszło próbę czasu, tak mało łaskawego dla wielu innych arcydzieł włoskiego baroku, w sposób zupełnie wyjątkowy. Od swych początków i na długo jeszcze przed przewrotem dokonanym w muzycznym świecie przez entuzjastów muzyki dawnej ta kompozycja cieszyła się nieustającym powodzeniem. Aż do czasów rewolucji francuskiej wykonywano ją podczas słynnych paryskich concerts spirituels, przez cały XIX wiek obecna była też zarówno w komentarzach znawców, jak i w obiegu koncertowym. Później nastąpił powrót do źródeł – a te najpełniej zgłębił Vincent Dumestre ze swoim zespołem Le Poème Harmonique. Poza instrumentarium i technikami gry z epoki postanowił zrekonstruować kontekst pierwszych neapolitańskich wykonań Stabat Mater. Były one jak najodleglejsze od tych, których zwykle słuchamy w komfortowych warunkach sali koncertowej. Stanowiły część jednej z charakterystycznych dla Neapolu wielkich procesji religijnych – tej organizowanej z okazji święta Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny przypadającego wówczas na piątek przed Niedzielą Palmową. Odbywała się ona w niezwykle gwarnej atmosferze miasta przy udziale mas wiernych. Utwór Pergolesiego wplatano pomiędzy śpiewane przez bractwa prostsze, chóralne opracowania Stabat Mater oraz – co dla nas dzisiaj w tym kontekście raczej nieoczekiwane – ludowe tarantelle.