Na scenie zobaczymy też kobiety rodem z legend i literatury – dumną Wandę, co nie chciała Niemca, charakterną Panią Twardowską, czy Pannę Młodą i Rachelę z "Wesela" Wyspiańskiego.  – Sceny, ułożone według chronologii historycznej, prezentują kobiety Krakowa w ich epoce, obyczajowym kontekście, opowiadają związane z nimi historie – mówi Romana Agnel, reżyserka i choreograf przedstawienia „Kobiety Krakowa. Historia i legenda”. – Spektakl zrealizowany do muzyki ilustrującej poszczególne epoki jest również swego rodzaju przeglądem różnych form tańca oraz mody i ubiorów w danym stylu – dodaje.

W przedstawieniu –  w wykonaniu tancerzy Baletu Cracovia Danza oraz aktorek Teatru Ludowego – pojawiają się nie tylko m.in. średniowieczne i renesansowe tańce dworskie, tańce staropolskie czy XIX-wieczne salonowe walce, ale też choreografie bardziej swobodne, a nawet charakterystyczne, jak taniec z rakietami tenisowymi oraz sceny pantomimiczne. Historie fascynujących kobiet od średniowiecza po współczesność byłyby niemożliwe do przedstawienia bez wspaniałych kostiumów autorstwa Moniki Polak-Luścińskiej i Elżbiety Wójtowicz-Gularowskiej.

Spektakl „Kobiety Krakowa. Historia i legenda” nawiązuje do przypadającej w listopadzie rocznicy przyznania Polkom praw wyborczych. Historię starań kobiet o równouprawnienie przedstawia Agnieszka Chłosta-Sikorska, profesor Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie w tekście „Prawa wyborcze Polek – droga zbudowana z marzeń i wytrwałości”: „(…)W 1891 r. w Warszawie miał miejsce pierwszy konspiracyjny Kongres Kobiet, w którym wzięły udział przedstawicielki ze wszystkich zaborów. Kolejne odbyły się: we Lwowie (1894 r.), Zakopanem (1898 r.), Krakowie (1900 i 1905 r.). Podczas każdego z tych spotkań działaczki domagały się m.in. prawa do edukacji oraz udziału w wyborach. Było to tym bardziej istotne, że ograniczony dostęp do zdobywania wykształcenia wyrzucał je poza margines rynku pracy, gdyż nie mogły zdobyć wymaganych kwalifikacji. Wśród działaczek wyróżniały się krakowianki, m.in.: Kazimiera Bujwidowa, Zofia Daszyńska-Golińska, Maria Dulębianka, Jadwiga Sikorska-Klemensiewiczowa, Maria Turzyma, Władysława Habichtówna. (…) 28 listopada 1918 r. dekretem Naczelnika Państwa o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego, czynne i bierne prawo wyborcze przyznano wszystkim obywatelom, bez względu na płeć, narodowość i wyznanie. Tego dnia nasz kraj dołączył do stosunkowo niewielkiego grona państw europejskich, w których prawnie zagwarantowano równouprawnienie kobiet i mężczyzn. Zostało ono potwierdzone w Konstytucji marcowej (1921 r.). Dzięki tym działaniom rozpoczął się proces poprawy sytuacji prawnej kobiet, demokratyzacji szkolnictwa, czy polepszania jakości opieki nad matką i dzieckiem. (…)”.

***

Balet Cracovia Danza – założony przez Romanę Agnel, tancerkę i choreografa, to jedyny w Polsce profesjonalny zespół tańców dawnych, specjalizujący się w tańcu barokowym i staropolskim. Jego repertuar, inspirowany m.in. traktatami mistrzów tańca oraz dawną ikonografią sięga od średniowiecza po XX wiek. Balet bierze udział w wielu prestiżowych wydarzeniach, występował m.in. w: Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, Warszawskiej Operze Kameralnej, Centrum Kongresowym ICE, Narodowym Forum Muzyki czy Operze Margrabiów w Bayreuth. Zespół występuje również zagranicą, odwiedził ok. 30 krajów, w tym m.in. Maroko, Francję, Rosję, Niemcy, Chiny, Japonię, Bułgarię, Stany Zjednoczone, Indie czy Koreę. Balet od 2006 roku jest Miejską Instytucją Kultury Miasta Krakowa.