Co dzieje się, gdy wiersz zaczyna mówić o sobie samym? Nowa książka Agnieszki Waligóry pt. „Nowy autotematyzm? Metarefleksja w poezji polskiej po roku 1989” pokazuje, że w samozwrotności poezji kryje się wiele fascynujących pytań oraz artystycznych rozwiązań. Autotematyzm, tak chętnie dyskutowany jeszcze w ubiegłym stuleciu (zwłaszcza w kontekście strukturalizmu i semiotyki) został w XXI wieku wyraźnie zepchnięty na boczny tor refleksji o literaturze. Nie zapomniała o nim jednak sama poezja – autotematyczne zabiegi znajdziemy m.in. u Krystyny Miłobędzkiej, Andrzeja Sosnowskiego, Tomasza Pułki, Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Szczepana Kopyta, Joanny Mueller, Edwarda Pasewicza, Macieja Taranka czy Natalii Malek. Problem odnoszenia się wiersza do samego siebie łączy się również z tak ważnymi i gorącymi debatami krytycznymi, jak powracające dyskusje o poezji niezrozumiałej czy polityczności sztuki. Skąd odejścia i powroty do autotematyzmu?

Uczestnicy spotkania:
Agnieszka Waligóra – literaturoznawczyni, krytyczka literacka i tłumaczka. Zajmuje się przede wszystkim rodzimą liryką XX i XXI wieku (jej kontekstami teoretycznymi, filozoficznymi i politycznymi) oraz teorią i praktyką przekładu literackiego i naukowego. Autorka licznych artykułów naukowych, które opublikowano m. in. na łamach „Forum Poetyki”, „Porównań”, „Przestrzeni Teorii”, „Wielogłosu” czy „Przekładańca” oraz licznych monografii wieloautorskich. Redaktorka naukowa monografii „Nowy autotematyzm? Metarefleksja we współczesnej humanistyce” (Poznań 2021). (Współ)tłumaczyła na język polski teksty Elaine Showalter, Emily Apter, Rebeki L. Walkowitz i Rity Felski. Jako krytyczka współpracuje m. in. z wydawnictwem Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu oraz internetową wersją „Czasu Kultury”; publikowała również w „ArtPapierze” i „KONTENCIE”. Poza polonistyką ukończyła także filozofię.

Michał Koza – doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Katedrze Krytyki Współczesnej i kierownik kierunku krytyka literacka. Prowadzi badania nad kontekstami filozoficznymi literatury, dyskursami krytycznymi, etyką i podmiotowością w polskiej literaturze najnowszej, a także współczesnym życiem literackim. Pisze teksty krytyczne, zwłaszcza o poezji najnowszej. Autor książki Asceza, inność, nomadyzm. O dyskursach etycznych literatury polskiej po 1989 roku (Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich 2021). Stypendysta Fundacji Fulbrighta (2019) oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2016), otrzymał także Stypendium Twórcze Miasta Krakowa (2020). Jego praca doktorska została nagrodzona w Konkursie im. Inki Brodzkiej-Wald (2021). Finalista Nagród Naukowych „Polityki” 2023. Publikował teksty naukowe m.in. w „CLCWeb: Comparative Literature and Culture”, „Teksty Drugie”, „Czas Kultury”, „Zagadnienia Rodzajów Literackich”, „Studia z Historii Filozofii” oraz „Estetyka i Krytyka” i krytyczne w „KONTENCIE”, „Miesięczniku Znak” oraz „Popmodernie”. Członek stowarzyszenia Alumni.