Changing / Activities

Dwa dystynktywne głosy młodych kompozytorek prezentujących nową wrażliwość i wyznaczających nowe muzyczne trendy.

Marta Forsberg, szwedzka artystka o polskich korzeniach, kompozytorka młodego pokolenia kojarzona z nową sceną muzyki organowej. Wychowała się w Härnösand, w Szwecji. Najpierw grała na skrzypcach w szkolnej orkiestrze, potem w lokalnych kapelach. Po przeprowadzce do Sztokholmu w 2010 roku szybko odnalazła się w środowisku improwizatorów. W stolicy Szwecji miała okazję odwiedzić słynne Elektronmusikstudion, a także studiować kompozycję elektroakustyczną na Królewskiej Akademii Muzycznej. Na uczelni wspólnie z Ellen Arkbro i Kali Malone zawiązała artrockowy i audiowizualny projekt Hästköttskandalen, udokumentowany płytą Spacegirls z 2015 roku. W kolejnych latach wszystkie artystki odbiły w stronę minimalizmu i mikrotonalności. Muzyka Forsberg najczęściej powstaje z myślą o koncertach lub instalacjach, często zacierając granicę pomiędzy tymi dwiema formami.
W swej twórczości Forsberg łączy brzmienia cytry, elektroniczne sinusoidy i ludzki głos, do którego ma specjalny stosunek. Abstrakcyjne i zniekształcane wokalizy mnożą się, tworząc wielogłosową formę – pętle powstają ze strzępków słów, sylab, a nawet chrząknięć. Z tych środków Forsberg tworzy długie konceptualne suity, zachęca nas do śledzenia ledwie wyczuwalnych zmian, przyciągając fakturą i gęstością dźwięków. Szwedka często wykorzystuje w swojej twórczości elektronikę i światła LED, tworząc spójny, wzajemnie sprzężony spektakl światła i muzyki. W Krakowie usłyszymy jej nowy utwór, skomponowany w kwietniu w trakcie duńskiej rezydencji.

Martyna Basta (1996) jest fotografką i artystką dźwiękową, właśnie obroniła dyplom na Wydziale Intermediów krakowskiej ASP. Prowadzi audycję mam przeczucie, że w Radio Kapitał, jest częścią kolektywu Progrefonik. Po tym jak zagrała z orkiestrą koncert Giulianiego na gitarę klasyczną, sprzedała gitarę i kupiła syntezator. Jako kompozytorka pracuje głównie z nagraniami domowymi i terenowymi, instrumentami klasycznymi (cytra, klawesyn), głosem i elektroniczną manipulacją. Jej praktyka bazuje na intuicyjnych impulsach, tworzących kolażowe konstrukcje złożone z żywych tekstur i mglistych narracji. W 2020 roku wydała swoją pierwszą epkę, I Visited You on Google Maps, którą zachwyciła krytyków i dyrektora artystycznego Sacrum Profanum. Czas pandemii był bardzo owocny dla artystki, opublikowała wówczas w sumie pięć wydawnictw, które pomogły jej „osiągnąć spokój i uporządkować rzeczywistość wokół siebie”. Jej ostatni album, Making Eye Contact with Solitude, wydany przez słowacki Warm Winters Ltd., zyskał uznanie w oczach recenzentów m.in. amerykańskiego NPR Music, brytyjskiego „The Quietus” czy Bartka Chacińskiego (Polifonia).
Basta bywa porównywana z Claire Rousay i Felicią Atkinson. Podobnie jak one tworzy intymny obraz codzienności w muzyce pełnej medytacji i delikatności. Posiada jednak zupełnie unikalną wrażliwość. Jej estetyka już teraz wydaje się w pełni ukształtowana i dystynktywnie własna. Tak szybko zdobyła uznanie prasy i środowiska muzycznego, alternatywnego i akademickiego, że już wkrótce będzie wskazywana jako inspiracja i punkt odniesienia dla innych artystów. Jej niespieszna, fantasmagoryczna narracja na cytrę, klawesyn, nagrania terenowe i enigmatyczne dźwięki codzienności wydaje się zupełnie odkrywcze i świeże. To bardzo wyrazisty głos artystki na początku swej drogi. Aż trudno przewidzieć, czym jeszcze nas ujmie. Nie może takich debiutów zabraknąć na Sacrum Profanum.

Start dystrybucji bezpłatnych wejściówek na wydarzenia pasma Activities: 12 sierpnia 2022 roku