Scenariusz, reżyseria, przestrzeń: Wiesław Hołdys
Współpraca: Agnieszka Dziedzic
Wykonawcy: Ewa Breguła, Katarzyna Chodoń, Monika Gigier, Agnieszka Nastalska, Jan Mancewicz
Kostiumy: Monika Gigier i Alicja Margolin
Muzyka: Michał Braszak
Rysunki: Wiesław Hołdys

W spektaklu wykorzystano teksty z:
"Legendy i pieśni ludu polskiego nowo odkryte", Warszawa 1860, druk Gazety Codziennej; Georgius Tranoscius (Jerzy Trzanowski), "Pieśni duchowne", przełożył Zbigniew Machej, Oficyna Efemeryczna, Cieszyn 2017; "Śpiewnik Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej", Wydawnictwo Strażnica Ewangeliczna, Warszawa 1956; Karol Daniel Kadłubiec "Śpiwo Anna Chybidziurowa a jeji sómsiedzi" Bystřice 2018, Ducatus Teschinienis a także materiały z kwerendy ustnej oraz teksty własne Wiesława Hołdysa.

Premiera 6, 7 czerwiec 2021

Fot. Wiesław Hołdys

Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.

"„Godzinki, czyli od świtu do zmierzchu" to ciekawie wymyślony i zrealizowany spektakl w duchu etnicznym, o chasydzkim rysie obrzędowym. Pieśni są tu zaklęciami. Całości nadawana jest rytmika przez dźwięk kołatek, drumli oraz innych prostych instrumentów w rękach postaci. Oprócz muzyki (także tej, którą słyszymy z głośników) i śpiewu mamy także dźwięki dodatkowe, np. kroki, szuranie szczotką czy pstrykanie palcami, uzbrojonymi w naparstki. To wszystko tworzy cały horyzont dźwięków, które wzbogacają spektakl i naturalnie wypełniają pustą przestrzeń. Hołdys przenosi nas w świat, w którym głównym zadaniem jest odczynianie uroków i codzienna walka ze złem. Hałas jest odstraszaniem złego – pieśń ma działanie magiczne.
Na koniec spektaklu (czyli krótko przed upływem godziny, a w spektaklu – doby) postaci wpadają w taneczny trans. Tańce kojarzą się z rytuałami ludowymi i często mają charakter świętowania, zabawy, celebracji. Całość nagle urywa się, światło gaśnie. Możemy mieć nadzieję, że pieśni będą skuteczne, a rytuał zadziała.
Joanna Marcinkowska
Dziennik Teatralny Kraków