Raz jeszcze łączymy kulturę muzyczną z kulturą fizyczną. W niekonwencjonalnej próbie uchwycenia związków między muzyką i sportem akcentujemy cielesny i performatywny wymiar muzyki. Wątki sportu, etosu sportowej rywalizacji, wysiłku, fizyczności, treningu, przygotowania, sparingu, wyciszenia i skupienia są środkiem ciężkości i osią tematyczną utworów. Usłyszymy trzy nowe kompozycje, napisane przez Annę Sowę, Magdalenę Gorwę i Adama Porębskiego. Powstały w oparciu o sportowe doświadczenia i są próbą przełożenia ich na proces pisania kompozycji czy techniki wykonawcze. Zostały zainspirowane przez odpowiednio: lekcje wychowania fizycznego i mozolnego treningu, jogę i wyciszenie, a także muzyczno-dźwiękowe aspekty bilarda. Wrócimy przy tej okazji także do zrealizowanego w pandemii Box of Boxing Dominika Strycharskiego, który do swojego utworu podszedł z ringu bokserskiego. Jaki inny zespół, jeśli nie Kwartludium, miałby podjąć taką rękawicę?
Dominik Strycharski – Box of Boxing (2020) 18’
Anna Sowa – Practice Makes Perfect – performance muzyczny* (2025) 12’
Magdalena Gorwa – Flow** (2025) 12’
Adam Porębski – Pool dance na skrzypce, klarnet, fortepian, perkusję, performera, quasi stół bilardowy i elektronikę* (2025) 12’
Kwartludium
Noty o utworach:
Flow to utwór inspirowany jogą Vinyasa – stylem, w którym ruch i oddech splatają się w jedną, płynną całość. Na scenie, obok muzyków, pojawi się instruktor jogi, którego głos, komendy i oddech stają się częścią muzyki. Wszystkie te dźwięki są przetwarzane na żywo i wplecione w kompozycję, tworząc wspólne brzmienie ciała i dźwięku. „Flow” to opowieść o przepływie – o spokojnym ruchu, który nie zna początku ani końca. O byciu tu i teraz.
Practice Makes Perfect
Utwór będzie lekcją wychowania fizycznego. Można powiedzieć przełożenie typowych sloganów na ćwiczenie muzyka, które trwa od dzieciństwa, jest bardzo mozolne, repetytywne, gdzie potrzebna jest rozgrzewka, ćwiczenia na poszczególne elementy, aby mógł nastąpić progres i realizacja celu.
Pool Dance
Lepiej słuchać muzyki w klubie bilardowym czy grać w bilard w sali koncertowej? Na szczęście nie trzeba wybierać, ani nawet odpowiadać na to pytanie - koncepcja utworu „Pool dance” - na 4 muzyków, stół bilardowy i elektronikę zakłada połączenie muzyki i sportu w jeden organizm.
Bilard to prawdopodobnie najtrudniejszy sport na świecie - o sukcesie decydują szczegóły ukryte w wielu elementach gry - balans ciała, ułożenie nóg, uchwyt kija, szacowanie kątów, proces wbijania bili. Podobnie w grze na instrumencie - wykonawca kontroluje szereg parametrów związanych z instrumentem, aby zinterpretować dzieło muzyczne nie tylko na najwyższym poziomie technicznym, ale też artystycznym.
Obok sportowego aspektu gry w bilard, należy także docenić jego walory dźwiękowe-muzyczne. Pojedyncze wbicie składa się bowiem z sekwencji trzech odmiennych brzmień - uderzenia kija w białą bilę, uderzenie bili zagrywanej o bilę kolorową oraz dźwięk wpadającej bili do łuzy, po uprzednim odbiciu o krawędź. Bila wpada - brzmienie satysfakcjonujące. Pudło - głuche odbicie od bandy. Analizując bogaty katalogu brzmień bilardowych warto wspomnieć także o początkowym rozbiciu - wyjątkowo mocnym ataku i długim wybrzmieniu - bile rozpryskują się w mocno niekontrolowany sposób.
Tytuł utworu w prowakacyjny sposób nawiązuje do akrobatycznej dyscypliny „pole dance” - tańca na rurze. W rzeczywistości nawiązanie jest czysto „słuchowe” - w języku angielskim słowo „pool” oznacza przecież bilard. Natomiast „Dance” sugerować ma obecne w wykonaniu utworu elementy ruchowo-performatywne.
Istotną częścią-rekwizytem utworu będzie specjalnie zaprojektowany muzyczny stół bilardowy - mini scena dla wykonawców. Do tradycyjnego instrumentarium akustycznego włączone zostaną także bile (wykonane z żywicy fenolowej) oraz drewniane kije. W tkance muzycznej przenikać się będą co najmniej trzy warstwy brzmieniowe - instrumentarium „bilardowe”, instrumentarium akustyczne oraz instrumentarium elektroniczne i elektroakustyczne - elektronikę przetwarzającą w czasie rzeczywistym dźwięki instrumentów oraz wykorzystującą dźwięki uprzednio nagrane. Panorama kwadrofoniczna doda utworowi oczekiwanej przestrzeni i sprawi, że nawet krótki dźwięk otrzyma satysfakcjonujące wybrzmienie.
Dostępność:
Koncert będzie miał zróżnicowany charakter, w każdym utworze inny. W kompozycjach pojawią się elementy lub konwencje: kick-boxingu, oprawy walki bokserskiej, jogi (z zaproszeniem do uczestnictwa), bilardu, teatru cieni. Niektóre części mają partycypacyjny charakter. Muzyka będzie miejscami intensywniejsza, ale przeważnie kameralna, z wykorzystaniem elektroniki.
Zakup biletów na to wydarzenie jest równoznaczne z zapoznaniem się z postanowieniami Regulaminu Organizatora wydarzenia.
*utwory dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie", realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
**zamówienie festiwalu Sacrum Profanum
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyka” realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
